Warto wiedzieć

WSZCZĘCIE ORAZ PRZEBIEG POSTĘPOWANIA EGZEKUCYJNEGO

Złożenie wniosku egzekucyjnego do właściwego komornika lub sądu stanowi czynność bezpośrednio zmierzającą do egzekwowania roszczenia.

Wnioski i oświadczenia w postępowaniu egzekucyjnym składa się co do zasady na piśmie lub ustnie do protokołu. Każdy wniosek powinien zawierać oznaczenie komornika, do którego jest skierowany; imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników; oznaczenie rodzaju pisma; podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika; wymienienie załączników.

Gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników; pisma dalsze pełnomocnictwo (jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa) oraz sygnaturę akt.

We wniosku o wszczęcie egzekucji wierzyciel powinien wskazać świadczenie, które ma być spełnione oraz sposób egzekucji. Wierzyciel może w jednym wniosku wskazać kilka sposobów egzekucji przeciwko temu samemu dłużnikowi.

 

RODZAJE I SPOSOBY EGZEKUCJI

Wyróżnić można trzy rodzaje egzekucji sądowej:

  1. egzekucję świadczeń pieniężnych (art. 844-1040 k.p.c.);
  2. egzekucję świadczeń niepieniężnych (art. 1041 – 1059 k.p.c.);
  3. egzekucję w celu zniesienia współwłasności nieruchomości w drodze sprzedaży publicznej (1066 – 1071 k.p.c.).

 

Egzekucja świadczeń pieniężnych ze względu na sposób jej przeprowadzenia dzieli się na egzekucję z:

 

a) ruchomości:

Egzekucja z ruchomości należy do komornika tego sądu, w którego okręgu znajdują się ruchomości, chyba że wierzyciel wybierze innego komornika (np. komornik Rybnik, komornik Katowice). Komornik, który wszczął egzekucję z niektórych ruchomości dłużnika, jest właściwy do przeprowadzenia egzekucji z pozostałych ruchomości dłużnika, chociażby znajdowały się w okręgu innego sądu. Do wniosków o wszczęcie egzekucji z ruchomości należy stosować przepisy ogólne dotyczące pism procesowych. Dodatkowo wniosek o wszczęcie egzekucji z ruchomości powinien określać miejsce położenia ruchomości. Ideałem byłoby określenie rzeczy co do tożsamości przez wskazanie jej nazwy, czy numeru fabrycznego.

 

b) wynagrodzenia za pracę:

Do wniosków o wszczęcie egzekucji z wynagrodzenia za pracę należy stosować przepisy ogólne dotyczące pism procesowych. Dodatkowo wniosek powinien wskazywać pracodawcę oraz jego siedzibę.

 

c) rachunków bankowych:

Do wniosków o wszczęcie egzekucji z rachunków bankowych należy stosować przepisy ogólne dotyczące pism procesowych. Dodatkowo wniosek powinien określać co najmniej bank w którym należy dokonać zajęcia.

 

d) innych wierzytelności:

We wniosku o przeprowadzenie egzekucji z innych wierzytelności należy wskazać świadczenie, które ma być spełnione, oraz dokładnie określić wierzytelność.

 

e) innych praw majątkowych:

Obligatoryjnym elementem wniosku o przeprowadzenie egzekucji z innych praw majątkowych jest wskazanie świadczenia, które ma być spełnione oraz sposobu egzekucji. W przypadku egzekucji z innych praw majątkowych wierzyciel powinien dokładnie oznaczyć składnik majątkowy do którego należy skierować egzekucję, np. zajęcie 20 udziałów w spółce z o.o. „X” o wartości 50 zł.

 

f) nieruchomości:

Egzekucja z nieruchomości należy do kancelarii komorniczej działającej przy sądzie, w którego okręgu nieruchomość jest położona. Jeżeli nieruchomość jest położona w okręgu kilku sądów, wybór należy do wierzyciela. Jednakże z postępowaniem wszczętym na wniosek jednego wierzyciela połączone będą postępowania wszczęte na wniosek innych wierzycieli.

 

Do wniosków o wszczęcie egzekucji z nieruchomości należy stosować przepisy ogólne dotyczące pism procesowych. Dodatkowo we wniosku o wszczęcie egzekucji z nieruchomości należy:

  1. wskazać przedmiot egzekucji przez podanie jej położenia. Brakiem formalnym jest wskazanie jedynie sposobu egzekucji bez indywidualizacji nieruchomości;
  2. złożyć odpis z księgi wieczystej albo zaświadczenie sądu wystawione na podstawie zbioru dokumentów prowadzonego dla nieruchomości. Jeśli nieruchomość nie ma urządzonej księgi wieczystej, niezbędne jest przedłożenie innego dokumentu, z którego wynika, że dłużnik jest właścicielem (użytkownikiem wieczystym) nieruchomości, np. decyzji administracyjnej.

Opisu i oszacowania dokonuje się zawsze na wniosek wierzyciela. Celem opisu i oszacowania nieruchomości jest określenie jej wartości, powierzchni, części składowych, przynależności, pożytków i obciążeń nieruchomości, które nie wygasają w wyniku przysądzenia własności oraz ustalenie podmiotów będących uczestnikami postępowania egzekucyjnego z nieruchomości . Kolejnym etapem egzekucji jest licytacja. Z ustawy wynika, że warunkiem koniecznym wyznaczenia terminu drugiej licytacji jest złożenie stosownego wniosku. Jeżeli również na drugiej licytacji nikt nie przystąpi do przetargu, przejęcie nieruchomości na własność może nastąpić w cenie nie niższej od dwóch trzecich części sumy oszacowania, przy czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi egzekwującemu i hipotecznemu oraz współwłaścicielowi. Wniosek o przejęcie nieruchomości wierzyciel powinien złożyć sądowi w ciągu tygodnia po licytacji, składając jednocześnie rękojmię, chyba że ustawa go od niej zwalnia. Jeżeli kilku wierzycieli składa wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu, kto zaofiarował cenę wyższą, a przy równych cenach - temu, czyja należność jest większa.